Jak wyglądają zajęcia?

W nauczaniu asan jogi w Pracowni odwołujemy się do podejścia vinyasa krama, które zostało zapoczątkowane przez Tirumalai Krishnamacharyę w latach 30-tych XX wieku w książce "Yoga Makaranda", a następnie rozwijane przez T. Krishnamacharyę w późniejszych latach życia i dziś przekazywane m.in. przez A.G. Mohana. Odwołujemy się również do bardziej ortodoksyjnej (niż u A.G. Mohana) metody nauczanej przez Śrivatsę Ramaswamiego, który to najdłużej (bo 33 lata) studiował z legendarnym Krishnamacharyą. Nauczanie asan staramy się osadzić w szerszym kontekście, który wynika z psychologii jogi klasycznej, wprowadzając szczególnie na grupach ogólnych i zaawansowanych (a czasem i na początkujących) praktykę pranajamy (ćwiczenia świadomościowo-oddechowe) i elementy ćwiczeń medytacyjnych. W nauczaniu pranajamy odnosimy się do tradycyjnego indyjskiego nauczania jednego z najwybitniejszych współczesnych mistyków - Inayata Khana.

Co to oznacza dla Ciebie?

Oznacza to, że praktyka asan (pozycji jogi) w Pracowni jest realizowana raczej w dynamicznych (ale nie szybkich - dynamiczny w jodze oznacza bez zatrzymywania się w pozycji) niż statycznych sekwencjach, jak również, że bardziej precyzyjnie zajmujemy się modelowaniem oddechu (niż modelowaniem ciała), wychodząc z założenia, że odpowiednia praca z oddechem i synchronizacja oddechu z ruchem doprowadzi do odpowiedniego funkcjonowania ciała oraz odpowiedniej koncentracji umysłu. Punktem wyjście do pracy z ciałem w każdej pozycji/ sekwencji jest rozluźnienie. Dopiero później budujemy strukturę pozycji (wydłużanie, rozciąganie), jak również pracujemy nad napięciem mięśniowym i siłą.

Zgodnie z tradycjami nauczania jogi, dużo mocniej od pokazu (i naśladownictwa tego pokazu) cenimy instrukcję słowną, która prowadzi do budowania świadomości ciała i oddechu oraz lepszego zrozumienia i czucia. Podobnie, gdy przychodzi do korekty, wolimy naprowadzać słownie na rozwiązanie problemu w pozycji niż korygować manualnie. Korekta manualna jest dokonywana w wypadku niewykonania przekazanej słownie pracy lub po prostu, gdy słowna instrukcja zabrałaby za dużo czasu.

Zgodnie z tradycją jogi, przedstawioną w Jogasutrach Patańdżalego, cała praca w jodze ma kontekst psychologiczny (czyli jest związana z pracą z umysłem). Dlatego też w pracy z ciałem szukamy uwolnienia napięć w powięziach (błonach tkanki łącznej) naszego ciała, które najczęściej są formą zapisu różnego typu przeżyć w naszym ciele. Ponadto odnosimy nauczanie w Pracowni do szerszej psychologii jogi, jak również na grupach zaawansowanych wprowadzone są praktyki koncentracyjno-oddechowe pranajamy oraz praktyki koncentracyjno-medytacyjne.

Co robimy na grupach początkujących?

Grupy początkujące (w tym grupy joga dla kręgosłupa) służą nauczeniu się kluczowych umiejętności w pracy z ciałem czyli: [1] stabilności i równowagi, [2] rozluźnienia / wolności od napięcia oraz [3] synchronizacji oddechu z ruchem. Do tych grup zagadnień wracamy na każdych zajęciach, tak samo jak wracamy do najważniejszych asan (pozycji). Praktyka asan (pozycji jogi) na grupach początkujących charakteryzuje się krótszymi zatrzymaniami w pozycjach, ponieważ długie trwanie może utrwalać nasze nieświadome napięcia. Każde zajęcia są zakończone około 5-10 minutowym relaksem na leżąco.

Co robimy na grupach zaawansowanych?

Grupy zaawansowane trwają około 2 godzin. Praktyka asan jest dużo intensywniejsza, bardziej urozmaicona, jak również wprowadzane są dalsze elementy synchronizacji oddechu z ruchem (tzw. bandhy czyli praca z mięśniami głębokimi, głównie podczas zatrzymania oddechu po wydechu w pozycjach). W niektórych asanach pozostajemy dużo dłużej niż na grupach początkujących, ponadto wykonywane jest pełne spektrum pozycji odwróconych (stanie na głowie, stanie na przedramionach, stanie na rękach). Zajęcia kończą się krótkim relaksem oraz sesją pranajamy (ćwiczeń oddechowo-koncentracyjnych) i koncentracji-medytacji.

Czym nie jest praktyka jogi?

Praktyka jogi nie jest sportem. Dla niektórych zajęcia są bardzo intensywne fizycznie, dla innych mniej. Jednak przedmiotem zainteresowania nauczycieli jogi jest nie intensywność kondycyjna zajęć, a praca nad uwolnieniem od napięcia.

Praktyka jogi nie jest religią. Nie nosi znamion kultu, na każde pytanie odpowiada się w sposób ścisły, a zatem poddając każdą tezę sprawdzeniu. Przekaz psychologiczny jogi nie nosi cech indoktrynacji, a jedynie pozwala spojrzeć z innej strony na nasze nawyki, postawy i zachowania.

Zapraszamy!
Maciej Wielobób z zespołem Pracowni!